Cool Butterfly

Sorry?

11/12/2013 04:19:00 PM by misjudged
“Sorry seems to be the hardest word.” This is from a song way back 90s I guess.
Maybe yes, maybe no. It depends on the situation. May nagsasabi na madali lang kung talagang mahal mo ang isang tao, may nagsasabi din mahirap kahit pa mahal na mahal mo.

Bakit ba nagiging mahirap ang magsabi ng sorry? Lalo na sa mga taong guilty. Lalo na sa loob ng isang boy&girl relationship. Hindi mo alam kung paano mo sasabihing sorry sa kasintahan or partner mo kapag may nagawa kang kasalanan sa kanya. Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit talaga siya mahirap ehh. Kung mahal mo naman talaga dapat humingi ka ng tawad. Kung ayaw ninyong masira ang relationship ninyo dapat malaman ng partner mo na you are sorry sa kasalanan nagawa mo. Ang daling isipin, pero mahirap gawin. Kasi natatakot ka sa consequences. Natatakot ka na baka hindi tanggapin yung sorry mo. Natatakot ka sa mga salitang maari mong marinig sa kanya.

Masakit humingi ng sorry lalo na kung naiinis ka mismo sa sarili mo at tinatanong mo bakit mo nga ba nagawa iyon? Mahal mo naman siya pero nakagawa ka ng bagay na masasaktan siya. Masakit tanggapin sa sarili na nagkamali ka. Na sa relationship ninyo may nagawa kang hindi maganda. In the first place why did you do that? Magdadahilan ka, hindi ka perpekto, tao ka lang nagkakamali. Alam mo, mas masakit yung nagbibigay ka pa ng rason. Lalo na kung ipagtatanggol mo pa yung sarili mo. Nagsorry ka dahil inaamin mong may kasalanan. Apologies are ruined by the reasons that come after. Minsan mas mabuti pa yung simpleg pero sincere na sorry. Kasi kung magsosory ka pero may mga idadahilan ka pa, sana hindi ka nalang nagsorry.

Kaya tayo nahihirapan magsorry dahil sa kakaisip ng i-pang-baback-up sa sorry natin.

Madali lang magsorry, ang mahirap eh yung sa taong masasabihan nun. Sobrang sakit ng ganon. Oo dapat matuwa siya at least honest yung partner niya, at least humingi ng tawad yung isa. Pero hindi basta maalis ng salitang sorry yung pain, the fact na gumawa ng kasalanan sayo yung taong mahal na mahal mo? The fact na sinaktan ka siya? Hindi madali. Uulitin ko, in the first place, why did he/she do that? Diba itatanong niya iyan sa sarili niya. Mahal niya ako dib a? Bakit niya ako sinaktan? Bakit niya nagawa yun kung talagang mahalaga ako sa kanya? Whether he/she like it or not, tao lang din siya, nasasaktan. At hindi madali ang tanggapin na yung taong hiling maiisip mong sasaktan eh ay makakagawa ng bagay na hindi madaling tanggapin.

Pero sabi na naman din nila na kung talagang mahal mo patawarin mo. Madali lang naman magpatawad sa palagay ko, lalo na kung talagang mahal mo at kung sincere siya paghingi ng patawad. Ang mahirap eh yung makalimot at ibalik yung dati. Kasunod ng ganitong bagay yung tiwalang masisira. Na kahit anong pilit sabihin ng tao na kalimutan na , hindi madali kasi wala naman sa isip yung sakit para makalimutan. Nasa puso yon, nararamdaman. At hindi mo magagawang kontrolin ang puso mo sa kung ano mang bagay na ayaw mong maramdaman.

Pero sa huli ang mga taong totoong nagmamahal makakahingi ng tawad at makakapagpatawad. Pero hindi rin agad agad. It takes time. Time until one learned the lesson and the other have accepted that this is part of their relationship. Pagtapos isang mas matibay na samahan ang mabubuo. Samahan na handang muling humarap sa pagsubok ng magkasama.

Wag kang matakot na magsorry at makatanggap ng sorry. Magirap oo, nakakatakot oo. Wala namang permanenteng bagay sa mundo. At kailangan ninyong gawin, ay patunayan sa mundo, na ang pagmamahal ninyo sa isa’t isa ang pinakamahirap.. pinakamahirap mabuwag kahit anong pagsubok pa ang pagdaanan.


In the future, magbabalik tanaw kayo sa mga pagkakatong nagsorry kayo at nahingan ng sorry. Tatawanan niyo nalang yung mga foolishness ninyo sa past. Masasabi mong, “yeah, may sorry SEEMS to be the hardest word, but it’s not.” J
0 comments

What Hurts Most?

11/06/2013 01:31:00 PM by misjudged
"Moving on is simple, it’s what you leave behind that makes it so difficult."

Moving on is simple? Tingin ninyo simple ba talaga? Pwedeng oo, pwede ding hindi. Kasi moving on is not just a verb, or an action word. It’s a process. Does the process of moving on hurts? Ito pa yung pinakamasakit na part sa isang relationship? Tingin ko hindi.

“It’s not the ending that hurts so much; it’s the flashback that comes after.”

Yan ang pinaniniwalaan ko. Na hindi yung moving on ang masakit when a relationship ends. Neither the break up itself. It’s the memories that you treasure and the fact na hindi na pwedeng maulit yun.

To be more precise at para mas ramdam natin to, daanan natin yung process.

Si boyfriend/girlfriend nakipag break. At mahal na mahal mo siya siyempre. You never thought this is going to happen. And worst you even thought that you’ll be together till death do you part pa. So ikaw super sawi ka. Pero alin sa mga nangyari sayo ang nakakapagbigay sayo ng hardest time? Alin dun yung sobrang naiiyak ka?

Is it the break up? Ano bang iniisip mo during that time? Na wala na kayo. Na hindi na magiging kayo. Na wala na yung future ninyo forever. Ano bang meron sa future. Ikaw at siya, pero anong ni-lolok forward mo sa future? Hindi ba yung joy na meron kayo nung kayo pa, hindi ba yung memories ninyo together na pwedeng maulit at madagdagan pa. Hindi ba yung mismong tao na maiiwan mo na? The fact na hindi mo na siya makakasama sa future. Hindi ba iyon yung masakit. Kung wala ang mga memories na iyan, kung wala naman sayong gaanong halaga yung taong maiiwanan, will break up still hurt? Tingin ko mas magiging masaya ka pa nga kapag nangyari yun eh.

So it’s not the break up that hurts. It’s the flashbacks and what if’s.

Does the process of moving on hurts? I don’t think so. It is till the memories and the people that you will leave behind makes the process painful. Yung tipong hindi mo gugustuhing mag move on kasi madami kang panghihinanyangan. Madami kang maiiwan at madami kang dapat I let go. Yes the process is simple, accept, let go and move on. Di ba nga life goes on. Hindi mo gugustuhing i-accept yung katotohanan na wala na kayo. At yung mga memories ninyo together will remain as memories na lang. Every time you will look back and remember the things na magkasama pa kayo gusto mo nalang gawin is to hold on on those images on your mind and hope that maybe, if you won’t give up may mangyayari pang himala. Hindi naman yun masama eh. Yung lang ikaw yung nahihirapan, ikaw yung palaging nasasaktan.


Minsan pa you’ll end up thinking that your life is a mess and love sucks. Gusto mo pa humiling na lang ng time because if you could only turn back time. Those thoughts kills you diba? Pero in the end, we have to be strong. We need to move on. Do not be afraid to enter the process of moving on. Because it hurts the same whether you tried to move on or hang on. Lalo na kung wala na talaga yung love. Marerealize naman natin along the way, na kahit sobrang sakit nung mga panahon na inaalala natin yung nakaraan at iniisip ang hinaharap, darating pa din tayo na point na hindi na tayo iiyak habang nagreremenisce. Magugulat ka kapag inaalala mo yung nakaraan ninyo, nakangiti ka na. then you’ll look forward for a brighter future even without your EX. Kasi you already learned your lesson. Hindi yun minamadali, it takes time. And sooner or later, darating din yung time para sayo. :)


0 comments
Subscribe to: Posts (Atom)